دلای بارونی اللهم صل علي محمد و آل محمد درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ نويسندگان پنج شنبه 6 مهر 1391برچسب:, :: 11:27 :: نويسنده : محمود
این قتلِ عام منجر به کشته شدن بیش از ۶۰۰٫۰۰۰ نفر شد عثمانیون، اِمروزه این قتل عام را تا حدودی منکر می شوند؛ ما ولی خاطرات محمد علی جمال زاده را مروری می کنیم.
در قتل عام ارامنه (۶۰۰٫۰۰۰) ششصد هزار نفر از مردم ارمنی کشته شدند. تعداد زیادی از کودکان، پیرزنان و پیرمردان در مسیر راه تعبید در اثر گرما، گرسنگی و تشنگی طاقت نیاورده و مردند. از سوی دیگر برای اجرای کامل کشتار ارمنیان مردان را از زن و بچه یشان جدا کرده، بطرز فجیعی قصابی میکردند و زنان و دختران جوان را برای نیات جنسی با خود میبردند. آنهایی هم که از خود مقاومت نشان میدادند، بطور وحشیانهای میکشتند (اسماعیل رایین، قتل عام ارمنیان، انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۵۷) اکثر تصاویری که مشاهده خواهید کرد توسط “آرمین وگنر” تهیه شده است، برای عکس های دیگر منبعی یافت نشد؛ آرمین ونگر وی به عنوان پزشک ارتش نظامی، با آلمان ها وارد ترکیه شد و به تحمل سختی توانست نگاره ها و اخباری را از نسل کشی گسترده رامنه توسط عثمانی ها جمع آوری کند، با کمک عکس هایی که او گرفته بود نسل کشی ظالمانه ارامنه به جهانیان شناسانده شد. پس از مرگش در سال ۱۹۹۶ ، بخشی از خاکستر بدن او به ارمنستان منتقل شد و بعد از اجرای مراسمی نمادین در نزدیک مشعل یادبود نسل کشی ارامنه جای گرفت؛ به این روی نام وی نیز در تاریخ جاوید شد. تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) تصویر از : آرمین وگنر © واللِستین وِرلَگ (Armin T. Wegner © Wallstein Verlag, Göttingen) پژوهشهای بسیار زیادی درباره نسلکشی ارامنه انجام شده و میشود. که قریب به اکثریت آنها وقوع چنین نسل کشی را واقعی و انکارناپذیر میدانند. امروزه کشور ارمنستان خواهان به رسمیت شناختن این نسل کشی است اما دولت ترکیه علیرغم عدم انکار وقوع چنین واقعهای از پذیرفتن این واقعه با عنوان «نسل کشی» خود داری کرده و وجود سیاست سیستماتیک برای نابودی ارامنه را قبول ندارد. ترکیه معتقد است که در آن سالها علاوه بر ارمنیها ترکهای بی دفاع نیز قربانی آشفتگیها شدهاند. عثمانیون کودکان و بزرگسالان را از هم جدا کرده بودند تعداد زیادی از کودکان، پیرزنان و پیرمردان در مسیر راه در اثر گرما، گرسنگی و تشنگی طاقت نیاورده و مردند. از سوی دیگر برای اجرای کامل کشتار ارمنیان مردان را از زن و بچه یشان جدا کرده، بطرز فجیعی قصابی میکردند و زنان و دختران جوان را برای نیات جنسی با خود میبردند. آنهایی هم که از خود مقاومت نشان میدادند، بطور وحشیانهای میکشتند. ارمنی ها به تلافی قتل عام حدود یک قرن پیش، در سال ۱۹۱۸ به خوجالی قره باغ آذربایجان می تازند و در نتیجه ۶۱۳ تن در یک شب کشته و ۱٫۲۵۰ نفر نیز همان شب به اسارت برده می شوند که مدتی بعد ۸۰۰ نفر از آنان آزاد شده ولی از سرنوشت ۴۵۰ نفر باقی مانده دیگر خبری به دست نرسید. این در حالی است که خبرها گزارش می دهند بیش از یک هزار نفر از مردم غیر نظامی با اصابت گلوله مستقیم کشته شدند. در ادامه حملاتی دیگر روی می دهد (۱۹۰۵ تا ۱۹۰۷، ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ و ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۳) که باعث کشته شده شدن عده ای بیشتر – ده ها هزار نفر – می شود. چرا این چنین می شود ؟ این قتل عام ها توسط دو طرف بار ها و بار ها در طی چندین سال تکرار می شود. گاهی مردم را زنده زنده در آتش سوزاندند، سرهایشان برا ریده شده، پوست بدنشان را کنده، چشمان کودکان را خردسال از حدقه بیرون آورده شده و شکم زنان حامله را با سرنیزه پاره پاره کرده می کردند.. این زنان و کودکانِ بی گناه، در سال ۱۹۱۸ در «فاجعه مارس خونین» توسط نیروهای مهاجم ارمنی، (حزب داشناک) روسی و کمونیستی به آذربایجان کشته شدند، از اصلی ترین دلایل این حمله باید کینه توزی های دو کشور در طی قرون دراز باشد. در طی دو روز (۱۹۰۵ تا ۱۹۰۷، ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ و ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۳) ده ها هزار نفر از مردم آذربایجان کشته شدند، مردمِ مسلمان. اِنی اینجا کاری با قتل عام ارمنی ها توسط عثمانی ها یا نسل کشی مردم آذربایجان توسط ارمن ها در ندارد، بلکه می خواهد این اقدام نابجا را متهم کند، فرقی نمی کند که این نابجا را انجام می دهد به چه ملت یا حزبی یا مکتبی وابسته هستند، آنچه مشخص و مسلم است اِحساس افراطی (و عموماً ملی گرایی) در آنان است. در جایی دیگر یکی از شعرا و نویسندگان مشهور ارمنی به نام زوری بالایان در کتابی تحت عنوان ؛احیا دوباره روحمان؛ از قتل عام خوجالی آذربایجان در تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۹۲ که خود نیز در آن شرکت داشته چنین مینویسد:
در سال ۱۴۵۳ میلادی سپاهیان محمد دوم شهر مسیحی «کنستانتینوپولیس» را با نام اسلام گشودند و به عمر امپراتوری روم شرقی (بیزانس) که از مراکز فرهنگی اروپا بود، پایان دادند. به این ترتیب امپراتوری عثمانی توسط ترکهای مهاجری که وارد آسیای صغیر شده بودند ایجاد شد. عثمانیها با آمیختهای از فرهنگ ترکی-اسلامی به حذف مسیحیان پرداختند. نخستین کار آنها برداشتن نام کنستانتین و گذاشتن کلمه اسلام به جای آن بود که نام پایتخت به اسلامبول (استانبول) تغییر یافت چرا ؟ چرا ؟ سران حزب تندرو داشناکِ ارمنستان در استانبول توسط افراطیون ترک اعدام شدند، تصویر غم انگیزی”ست کودک ارمنی تصویر توسط یک سرباز ناشناس آلمانی گرفته شده است ارمنی ها در حال خروج از شهر هارپوت – ماه مارچ تصور بر جای مانده از آرمین وگنر
صفحه قبل 1 صفحه بعد
موضوعات
پيوندها
|
|||
![]() |